Komu i w jakich sytuacjach potrzebny jest psycholog?
Uczniom psycholog szkolny jest potrzebny, gdy pojawiają się:
- kłopoty z nauką, koncentracją i przystosowaniem do życia szkolnego,
- kłótnie i nieporozumienia,
- smutki, smuteczki i inne problemy,
- konflikty w grupie i między kolegami,
- dokuczanie, odrzucenie, przemoc fizyczna lub psychiczna, mobbing rówieśniczy, wykluczenie,
- miłość, zazdrość i inne skomplikowane uczucia,
- różne pytania i wątpliwości: czy to jest słuszne?, jak postąpić?, zapytać?, pokonać lęk czy nieśmiałość, co zrobić?,
- konflikty z dorosłymi
- kłamstwo, nieuczciwość, niesprawiedliwość i inne dylematy moralne,
- uczucia z którymi sobie trudno poradzić,
- lęk, wstyd, poczucie zagrożenia, bezradność, niepokój o siebie i o innych,
- złe traktowanie, wyszydzanie, wyśmiewanie, poniżanie, niedocenianie i inne,
- problemy rodzinne – przemoc domowa, wykorzystywanie seksualne, złe traktowanie, zaniedbanie, porzucenie, rozwód, wyjazd rodziców za granicę, uzależnienia, choroba przewlekła, choroba umysłowa,
- objawy fizycznego i psychicznego wyczerpania, osłabienie, senność, lęki, zaburzenia jedzenia,
- nagłe zmiany zachowania, ubierania się, ślady pobicia, zadrapań, bóle głowy, bóle brzucha,
- labilność nastroju, złość, zachowania agresywne, lękowe, niepokój i wiele innych.
Uczniowie przychodzą też do psychologa, żeby się zwierzyć, naradzić, wymyślić wspólnie rozwiązanie, opowiedzieć o trudnych zdarzeniach i przeżyciach, odreagować napięcie, wyzłościć się, uspokoić. Czasem – by poprosić o pomoc, poradę, rozwiać wątpliwości albo żeby popłakać. Również po to, by się pochwalić, powiedzieć, że sobie poradzili, zrobili coś, co było dla nich trudne, że są z siebie dumni, ponieważ udało im się.
Rodzicom psycholog szkolny jest potrzebny, gdy:
- trzeba zdiagnozować problemy i trudności dziecka,
- należy stworzyć odpowiednie lub specjalne warunki do nauki, rozwoju zdolności i zainteresowań dziecka,
- trzeba poinformować szkołę o problemach dziecka i jego rodziny,
- dziecko ma trudności adaptacyjne i emocjonalne lub problemy z nauką,
- pojawiają się konflikty dziecka z pracownikami szkoły, trudności w relacjach z innymi dziećmi,
- trzeba określić zasoby dziecka, zaakcentować mocne strony, okazać dumę z osiągnięć dziecka, wspólnie świętować sukcesy,
- trzeba przedyskutować jakiś problem, stworzyć plan działania,
- pojawia się chęć „wygadania się”, wyżalenia, uzyskania porady lub wsparcia w trudnych chwilach,
- pojawiają się trudne uczucia w stosunku do dziecka: zniecierpliwienie, niechęć, bezradność, smutek czy złość,
- trzeba omówić nieprawidłowe postawy wychowawcze rodziców: nadmierne ochranianie dziecka, zbyt małe wymagania, wyręczanie go, tendencję do poświęcania się lub nadmierny krytycyzm i wymagania, perfekcjonizm, nierealistyczne oczekiwania, zachowania agresywne, poniżanie, lekceważenie dziecka,
- pojawiają się problemy wychowawcze w okresie dojrzewania lub problemy rodzinne: napięta atmosfera domowa, konflikty małżeńskie, rozwód, wyjazd któregoś z rodziców za granicę w celach zarobkowych, przemoc domowa, uzależnienia, trudności finansowe,
- trzeba wspólnie działać, aby pomóc dziecku w problemach w szkole lub poza nią.
DROGI RODZICU! Przychodź do psychologa, gdy jesteś zapraszany przez niego albo z własnej woli, gdy zauważysz jakiś problem z dzieckiem.
DROGI RODZICU! Przychodząc do szkoły będziesz otoczony szczególną opieką, byś mógł w bezpiecznych warunkach zmierzyć się z własnymi problemami i uczuciami, opowiedzieć o swoich kłopotach z dzieckiem, sytuacją osobistą i rodzinną.
Nic nie dzieje się z dnia na dzień!
Rozwój dziecka, jego dorastanie i nabieranie doświadczenia życiowego jest procesem ciągłym – wymaga czasu, uważności, zaangażowania i współpracy wszystkich osób z otoczenia dziecka. Rodzice, nauczyciele, wychowawcy, psycholog i inni specjaliści powinni ze sobą rozmawiać, wymieniać się doświadczeniami i wspólnie wypracowywać najlepsze rozwiązania. Problemy, z jakimi uczniowie zgłaszają się do psychologa wymagają czasu, namysłu, uważnego wysłuchania, a także dłuższej rozmowy. Zdarzają się problemy lub sytuacje w klasie, które nie mogą czekać, wymagają szybkiego działania albo interwencji. Dlatego sposób pracy psychologa w szkole jest na tyle elastyczny, by mógł poświęcić czas i uwagę uczniowi zawsze wtedy, kiedy istnieje taka potrzeba.
Naczelną wartością dla psychologa szkolnego jest dobro dziecka. Dbanie o prawidłowy rozwój dziecka, wychowanie i nauczanie wymaga czasu i zaangażowania.
W myśl najnowszego rozporządzenia MEN o pomocy psychologiczno- pedagogicznej, które weszło w życie 30 kwietnia 2013 roku, uczniowie, rodzice uczniów i nauczyciele mogą w szkole liczyć na pomoc psychologiczno- pedagogiczną. Na czym ta pomoc ma polegać?
Przede wszystkim na rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu jego indywidualnych możliwości psychofizycznych, wynikających w szczególności:
- z niepełnosprawności
- z niedostosowania społecznego,
- z zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
- ze szczególnych uzdolnień,
- ze specyficznych trudności w uczeniu się,
- z zaburzeń komunikacji językowej,
- z choroby przewlekłej,
- z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
- z niepowodzeń edukacyjnych,
- z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego, kontaktami środowiskowymi,
- z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.
Zadania i obowiązki psychologa zatrudnionego w Szkole Podstawowej Nr 2 w Lwówku Śląskim:
1. Rozpoznawanie potencjalnych możliwości oraz indywidualnych potrzeb ucznia i umożliwianie ich zaspokojenia.
2. Prowadzenie badań i działań diagnostycznych, dotyczących uczniów, w tym, diagnozowanie potencjalnych możliwości oraz wspieranie mocnych stron ucznia.
3. Wspieranie ucznia z wybitnymi uzdolnieniami.
4. Diagnozowanie sytuacji wychowawczych w celu wspierania rozwoju ucznia, określenia odpowiednich form pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym działań profilaktycznych, mediacyjnych i interwencyjnych wobec uczniów, rodziców i nauczycieli.
5. Organizowanie i prowadzenie różnych form pomocy psychologicznej dla uczniów, rodziców i nauczycieli.
6. Minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy wychowawczej w środowisku szkolnym i pozaszkolnym ucznia.
7. Wspieranie rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych.
8. Umożliwianie rozwijania umiejętności wychowawczych rodziców i nauczycieli.
9. Indywidualne, grupowe, rodzinne konsultacje psychologiczne (poradnictwo, interwencje kryzysowe, mediacje, spotkania i zajęcia o charakterze terapeutycznym, spotkania psychoedukacyjne…)
Zadania, o których mowa, są realizowane we współpracy z:
• - Dyrekcją szkoły
• - Rodzicami
• - Nauczycielami i innymi pracownikami Szkoły
• - Nauczycielami i pracownikami innych szkół
• - Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną
• - Innymi podmiotami, działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży