Komu i w jakich sytuacjach potrzebny jest psycholog?

 Uczniom psycholog szkolny jest potrzebny, gdy pojawiają się:

• kłopoty z nauką, koncentracją i przystosowaniem do życia szkolnego,
• kłótnie i nieporozumienia,
• smutki, smuteczki i inne problemy,
• konflikty w grupie i między kolegami,
• dokuczanie, odrzucenie, przemoc fizyczna lub psychiczna, mobbing rówieśniczy, wykluczenie,
• miłość, zazdrość i inne skomplikowane uczucia,
• różne pytania i wątpliwości: czy to jest słuszne?, jak postąpić?, zapytać?, pokonać lęk czy nieśmiałość, co zrobić?,
• konflikty z dorosłymi
• kłamstwo, nieuczciwość, niesprawiedliwość i inne dylematy moralne,
• uczucia z którymi sobie trudno poradzić,
• lęk, wstyd, poczucie zagrożenia, bezradność, niepokój o siebie i o innych,
• złe traktowanie, wyszydzanie, wyśmiewanie, poniżanie, niedocenianie i inne,
• problemy rodzinne – przemoc domowa, wykorzystywanie seksualne, złe traktowanie, zaniedbanie, porzucenie, rozwód, wyjazd rodziców za granicę, uzależnienia, choroba przewlekła, choroba umysłowa,
• objawy fizycznego i psychicznego wyczerpania, osłabienie, senność, lęki, zaburzenia jedzenia,
• nagłe zmiany zachowania, ubierania się, ślady pobicia, zadrapań, bóle głowy, bóle brzucha,
• labilność nastroju, złość, zachowania agresywne, lękowe, niepokój i wiele innych.

Uczniowie przychodzą też do psychologa, żeby się zwierzyć, naradzić, wymyślić wspólnie rozwiązanie, opowiedzieć o trudnych zdarzeniach i przeżyciach, odreagować napięcie, wyzłościć się, uspokoić. Czasem – by poprosić o pomoc, poradę, rozwiać wątpliwości albo żeby popłakać. Również po to, by się pochwalić, powiedzieć, że sobie poradzili, zrobili coś, co było dla nich trudne, że są z siebie dumni, ponieważ udało im się.

Rodzicom psycholog szkolny jest potrzebny, gdy:

• trzeba zdiagnozować problemy i trudności dziecka,
• należy stworzyć odpowiednie lub specjalne warunki do nauki, rozwoju zdolności i zainteresowań dziecka,
• trzeba poinformować szkołę o problemach dziecka i jego rodziny,
• dziecko ma trudności adaptacyjne i emocjonalne lub problemy z nauką,
• pojawiają się konflikty dziecka z pracownikami szkoły, trudności w relacjach z innymi dziećmi,
• trzeba określić zasoby dziecka, zaakcentować mocne strony, okazać dumę z osiągnięć dziecka, wspólnie świętować sukcesy,
• trzeba przedyskutować jakiś problem, stworzyć plan działania,
• pojawia się chęć „wygadania się”, wyżalenia, uzyskania porady lub wsparcia w trudnych chwilach,
• pojawiają się trudne uczucia w stosunku do dziecka: zniecierpliwienie, niechęć, bezradność, smutek czy złość,
• trzeba omówić nieprawidłowe postawy wychowawcze rodziców: nadmierne ochranianie dziecka, zbyt małe wymagania, wyręczanie go, tendencję do poświęcania się lub nadmierny krytycyzm i wymagania, perfekcjonizm, nierealistyczne oczekiwania, zachowania agresywne, poniżanie, lekceważenie dziecka,
• pojawiają się problemy wychowawcze w okresie dojrzewania lub problemy rodzinne: napięta atmosfera domowa, konflikty małżeńskie, rozwód, wyjazd któregoś z rodziców za granicę w celach zarobkowych, przemoc domowa, uzależnienia, trudności finansowe,
• trzeba wspólnie działać, aby pomóc dziecku w problemach w szkole lub poza nią.

DROGI RODZICU! Przychodź do psychologa, gdy jesteś zapraszany przez niego albo z własnej woli, gdy zauważysz jakiś problem z dzieckiem.

DROGI RODZICU! Przychodząc do szkoły będziesz otoczony szczególną opieką, byś mógł w bezpiecznych warunkach zmierzyć się z własnymi problemami i uczuciami, opowiedzieć o swoich kłopotach z dzieckiem, sytuacją osobistą i rodzinną.

 Nic nie dzieje się z dnia na dzień!

 Rozwój dziecka, jego dorastanie i nabieranie doświadczenia życiowego jest procesem ciągłym – wymaga czasu, uważności, zaangażowania i współpracy wszystkich osób z otoczenia dziecka. Rodzice, nauczyciele, wychowawcy, psycholog i inni specjaliści powinni ze sobą rozmawiać, wymieniać się doświadczeniami i wspólnie wypracowywać najlepsze rozwiązania. Problemy, z jakimi uczniowie zgłaszają się do psychologa wymagają czasu, namysłu, uważnego wysłuchania, a także dłuższej rozmowy. Zdarzają się problemy lub sytuacje w klasie, które nie mogą czekać, wymagają szybkiego działania albo interwencji. Dlatego sposób pracy psychologa w szkole jest na tyle elastyczny, by mógł poświęcić czas i uwagę uczniowi zawsze wtedy, kiedy istnieje taka potrzeba.

Naczelną wartością dla psychologa szkolnego jest dobro dziecka. Dbanie o prawidłowy rozwój dziecka, wychowanie i nauczanie wymaga czasu i zaangażowania.

W myśl najnowszego rozporządzenia MEN o pomocy psychologiczno- pedagogicznej, które weszło w życie 30 kwietnia 2013 roku, uczniowie, rodzice uczniów i nauczyciele mogą w szkole liczyć na pomoc psychologiczno- pedagogiczną. Na czym ta pomoc ma polegać?

Przede wszystkim na rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu jego indywidualnych możliwości psychofizycznych, wynikających w szczególności:

• z niepełnosprawności
• z niedostosowania społecznego,
• z zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
• ze szczególnych uzdolnień,
• ze specyficznych trudności w uczeniu się,
• z zaburzeń komunikacji językowej,
• z choroby przewlekłej,
• z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
• z niepowodzeń edukacyjnych,
• z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego, kontaktami środowiskowymi,
• z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.

Zadania i obowiązki psychologa zatrudnionego w Szkole Podstawowej Nr 2 w Lwówku Śląskim:

1. Rozpoznawanie potencjalnych możliwości oraz indywidualnych potrzeb ucznia i umożliwianie ich zaspokojenia.

2. Prowadzenie badań i działań diagnostycznych, dotyczących uczniów, w tym, diagnozowanie potencjalnych możliwości oraz wspieranie mocnych stron ucznia.

3. Wspieranie ucznia z wybitnymi uzdolnieniami.

4. Diagnozowanie sytuacji wychowawczych w celu wspierania rozwoju ucznia, określenia odpowiednich form pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym działań profilaktycznych, mediacyjnych i interwencyjnych wobec uczniów, rodziców i nauczycieli.

5. Organizowanie i prowadzenie różnych form pomocy psychologicznej dla uczniów, rodziców i nauczycieli.

6. Minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy wychowawczej w środowisku szkolnym i pozaszkolnym ucznia.

7. Wspieranie rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych.

8. Umożliwianie rozwijania umiejętności wychowawczych rodziców i nauczycieli.

9. Indywidualne, grupowe, rodzinne konsultacje psychologiczne (poradnictwo, interwencje kryzysowe, mediacje, spotkania i zajęcia o charakterze terapeutycznym, spotkania psychoedukacyjne…)

Zadania, o których mowa, są realizowane we współpracy z:

• - Dyrekcją szkoły

• - Rodzicami

• - Nauczycielami i innymi pracownikami Szkoły

• - Nauczycielami i pracownikami innych szkół

• - Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną

• - Innymi podmiotami, działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży