Szkoła Podstawowa nr 2 im. Bohaterów 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty w Lwówku Śląskim

Przez dwa tygodnie 16 oddziałów musiało uczyć się w starym budynku z czterema salami lekcyjnymi. Uczono na trzy zmiany i tylko głównych przedmiotów. Część nauczycieli nie prowadziło zajęć gdyż oddelegowano ich do koordynacji prac przy nowej szkole. Przy porządkowaniu terenu szkolnego i przygotowywaniu pomieszczeń wewnątrz budynku zaangażowało się wielu pracowników lokalnych zakładów pracy, młodzież szkół lwóweckich i Liceum Pedagogicznego w Lubomierzu, nauczyciele oraz rodzice uczniów. Prace porządkowe trwały do świtu 27 września, na który to dzień zaplanowano uroczyste otwarcie szkoły.

Słoneczny poranek, niedziela, 27 września 1959r., na fasadzie głównej budynku napis „TYSIĄC SZKÓŁ NA TYSIĄCLECIE”, jest to dowód, iż decyzją Krajowego Komitetu Społecznego Funduszu Budowy Szkół, szkoła została wpisana na listę Szkół 1000-lecia. Tym samym stała się ona pierwszą tysiąclatką na Dolnym Śląsku.

Na schodach przed budynkiem usytuowano mównicę i trybunę honorową dla zaproszonych przedstawicieli władz państwowych, politycznych, oświatowych i lokalnych. Uroczystość otwarcia szkoły zaszczycili między innymi, Zastępca Przewodniczącego Rady Państwa Stanisław Kulczyński, Przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu Bronisław Ostapczuk, Kurator Okręgu Szkolnego we Wrocławiu S. Dąbrowski. Po części oficjalnej złożonej z przemówień, podziękowań, listów gratulacyjnych i prezentów dla szkoły /między innymi zakłady „Diora” w Dzierżoniowie podarowały aparat radiowy/ część artystyczną wypełnił występ kilkudziesięcioosobowego chóru Państwowego Liceum Pedagogicznego w Lubomierzu. Ceremonię otwarcia upamiętnia tablica pamiątkowa wmurowana w ścianę frontową przy drzwiach wejściowych do budynku. Uroczystość zakończyła się wejściem korowodu uczniów do szkoły. Wagę wydarzenia potwierdza obecność mediów, dziennikarzy oraz sprawozdawców radiowych i telewizyjnych.

Nazajutrz, 28 września 1959r., ok. 650 uczniów i 15 nauczycieli rozpoczęło naukę i pracę w nowej szkole. Pierwszym Kierownikiem szkoły był Kazimierz Sozański a zastępcą Zbigniew Cembaluk. W siedmioklasowej szkole najliczniejszą grupę stanowili pierwszoklasiści, ponad 100, dlatego były aż 3 klasy pierwsze liczące prawie po 40 uczniów, pozostałe klasy były podwójne i liczyły 40-47 dzieci każda. A więc nowa szkoła już od początku istnienia borykała się z problemem przepełnienia, dlatego w dalszym ciągu kilka klas uczyło się w starym budynku. Nauka odbywała się sześć dni w tygodniu, a rok szkolny dzielił się na cztery okresy. Pierwsze grono pedagogiczne stanowili: Maria Byrska, Krystyna Cembaluk, Maria Dobrucka, Bogusława Korzeniowska, Kazimierz Kuczerawy, Roman Leśniewski Zdzisława Milczarek, Janina Paliga, Maria Ratajczak, Zdzisława Stelmaszek, Zofia Zawadzka, Stefania Żuchowska, Urszula Żuchowska.

Wiosną 1960 roku z inicjatywy nauczycieli zorganizowano akcję sadzenia żywopłotu przed szkołą. Miała to być bariera bezpieczeństwa utrudniająca bieganie uczniom po skarpach przed szkołą i niszczenie trawników. Dzikie krzewy wykopano na skraju lasku szkolnego. Żywopłot się przyjął i był nie tylko barierą bezpieczeństwa, ale także zieloną ozdobą szkoły.